Το σαβόρο είναι μαρινάδα για ψάρια που έχει ως βάση της το λάδι, το ξίδι, τη δάφνη, το σκόρδο και το δενδρολίβανο. Τα ψάρια συντηρούνταν για πολλές μέρες σ’ αυτό, εξού και το προτιμούσαν πολλές οικογένειες για λόγους οικονομίας, όπως και οι ναυτικοί στα ταξίδια τους. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι διαδόθηκε από τους Ενετούς στα Επτάνησα, κι από εκεί πέρασε σε όλη την ενετοκρατούμενη Ελλάδα. Η ονομασία του προέρχεται από τη λατινική λέξη “sapor”, που σημαίνει γεύση. Τα μπαρμπούνια σαβόρο, ειδικότερα, είναι ένα πιάτο που μαγειρεύεται και προσφέρεται στην περιοχή της Αχαΐας για δύο περίπου αιώνες, κυρίως του Ευαγγελισμού, των Βαΐων και σε νηστείες κρέατος.